رتینوئیدهای موضعی ممکن است به کاهش آسیب مزمن ناشی از آفتاب کمک کنند. من در یک پست قبلی نحوه استفاده از این محصولات را توضیح دادهام، بنابراین در اینجا از آن صرف نظر میکنیم. دو گزینه دیگر نیز مؤثر هستند:
- جوانسازی پوست. جوانسازی پوست شامل درمانهایی مانند درم ابریژن، لایهبرداری با لیزر و لایهبرداری شیمیایی است. این درمانها لایههای بیرونی پوست را که بیشتر سلولهای آسیبدیده از آفتاب در آنجا قرار دارند، از بین میبرند.
مزایا:- جوانسازی پوست خطوط ریز و رنگدانهها را بهبود میبخشد و همچنین خطر ابتلا به سرطان پوست را کاهش میدهد.
- زمان بهبودی تنها حدود یک هفته است و این روشها را میتوان در مطب انجام داد.
معایب: جوانسازی پوست معمولاً یک روش زیبایی محسوب میشود.
- داروی موضعی. افودکس (فلوروراسیل) در واقع یک داروی شیمیدرمانی است که برای درمان سرطان استفاده میشود و به شکل کرم پوستی فرموله شده است. این دارو سلولهای غیرطبیعی، مانند آنهایی که در معرض خطر تبدیل شدن به سرطان پوست هستند، را از بین میبرد. این دارو برای چند هفته استفاده میشود تا زمانی که بیشتر سلولهای غیرطبیعی از بین بروند.
مزایا:- افودکس سلولهای آسیبدیده از آفتاب را که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیستند، از بین میبرد.
معایب: افودکس باعث تحریک پوست، بثورات و قرمزی میشود که ممکن است تا دو ماه پس از قطع درمان ادامه یابد. در طول دوره درمان نمیتوان از آرایش استفاده کرد. عکس زیر نشان میدهد که یک بیمار معمولی در طول درمان چگونه به نظر میرسد.عوارض جانبی افودکس. منبع: http://alaneg1948.blogspot.com/2012_05_01_archive.html
- افودکس سلولهای آسیبدیده از آفتاب را که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیستند، از بین میبرد.
اگر علاقهمند به استفاده از افودکس یا جوانسازی پوست هستید، توصیه میکنم به یک جراح پلاستیک یا متخصص پوست دارای بورد تخصصی در منطقه خود مراجعه کنید که در درمان سرطان پوست با هر دو گزینه درمانی تجربه دارد.