اصطلاح “لیفت باسن” در بحث‌های جراحی پلاستیک مکرراً استفاده می‌شود، اما این یک اصطلاح نسبتاً غیردقیق است. در واقع سه روش جراحی مختلف وجود دارد که همگی می‌توانند به عنوان لیفت باسن شناخته شوند. امروز قصد دارم تفاوت‌های بین این سه را توضیح دهم و کمی در مورد آنچه هر نوع عمل می‌تواند انجام دهد، صحبت کنم.
- لیفت باسن: لیفت باسن استاندارد را می‌توان نسخه خلفی جراحی شکم (تامی تاک) در نظر گرفت. این نوع جراحی شامل برداشتن پوست اضافی است و معمولاً در بیمارانی انجام می‌شود که مقدار قابل توجهی وزن از دست داده‌اند. هدف از لیفت باسن، بالا کشیدن باسن و گردتر کردن آن است. این کار با برداشتن تنها لایه بیرونی پوست برداشته شده، فرآیندی که دپی‌تلیالیزاسیون نامیده می‌شود، انجام می‌شود. بافت زیرین متصل باقی می‌ماند و برای ایجاد حجم، به داخل باسن فرو برده می‌شود. لیفت باسن یک اسکار در بالای باسن باقی می‌گذارد که معمولاً به خوبی توسط لباس زیر یا لباس شنا پنهان می‌شود.
- پروتز باسن: هدف از قرار دادن پروتز باسن، پرتر کردن باسن است. یک پروتز سیلیکونی زیر عضله سرینی بزرگ، در فرآیندی مشابه با بزرگ کردن سینه، قرار داده می‌شود. با این حال، پروتزهای باسن نرخ عوارض بالاتری نسبت به پروتزهای سینه دارند. یکی از دلایل ممکن است این باشد که اجتناب از فشار بر روی ناحیه (یعنی نشستن) در طول دوره بهبودی دشوار است. پروتزها ممکن است در صورت عفونت، تشکیل بافت اسکار سفت در اطراف پروتز (انقباض کپسولی)، یا پارگی، نیاز به برداشتن داشته باشند. پروتزها از طریق یک برش کوچک پنهان در شکاف سرینی (یعنی خط باسن) قرار داده می‌شوند.
- لیفت باسن برزیلی: لیفت باسن برزیلی در واقع روشی برای فرم‌دهی کل ناحیه باسن و کمر است. هدف این جراحی ایجاد یک باسن گرد و برجسته است که با یک کمر باریک زیباتر شود. این کار با فرم‌دهی اولیه کمر و پشت با لیپوساکشن، سپس تزریق چربی برداشته شده به باسن به عنوان پیوند برای افزودن حجم و بهبود شکل انجام می‌شود. این روش همچنین ممکن است در ترکیب با پروتزهای باسن برای بیمارانی که چربی بدن کافی ندارند، انجام شود. چربی تزریق شده به عنوان پیوند می‌گیرد. مقداری از چربی در طول دوره بهبودی جذب می‌شود، اما چربی که باقی می‌ماند به طور دائم در آنجا می‌ماند. تنها برش‌های لیفت باسن برزیلی، برش‌های بسیار کوچکی هستند که لیپوساکشن از طریق آن‌ها انجام می‌شود.
