در ۱۲ آوریل ۱۹۶۱، یوری گاگارین، فضانورد شوروی، از کپسول فضایی مشابه این برای تبدیل شدن به اولین انسان در مدار استفاده کرد. همان سال، اولین پروتز سینه توسط جراحان پلاستیک آمریکایی توماس کرونین و فرانک گرو ساخته شد.
کپسولهای پروتز سینه شهرت بدی دارند. معمولاً، زمانی که مشکلاتی مانند انقباض کپسولی یا بدشکلی پروتز سینه ایجاد میکنند، مورد بحث قرار میگیرند. با این حال، مانند یک کپسول فضایی، کپسول پروتز سینه محافظت ایجاد میکند و بدون کپسولهای پروتز سینه، بزرگ کردن سینه وجود نخواهد داشت.
کپسول پروتز سینه چیست؟
هرگاه از پروتز سینه برای بزرگ کردن سینه استفاده میشود، بدن شما یک لایه کپسولی از بافت اسکار ایجاد میکند که جدار حفره پروتز سینه را میپوشاند. این بافت اسکار معمولاً نازک و نرم، “کپسول” نامیده میشود و در حفظ بهبود سینه شما فوقالعاده مهم است.
آیا تا به حال فکر کردهاید که پروتزهای سینه چگونه در جای خود باقی میمانند؟
کپسول مسئول نگه داشتن پروتزهای سینه در موقعیت صحیح زیر سینهها است. این کپسول تنها چند هفته پس از جراحی بزرگ کردن سینه تشکیل میشود و از سر خوردن آزادانه پروتزهای سینه جلوگیری میکند. موقعیت بهینه پروتز سینه ترکیبی از جایگذاری دقیق در طول جراحی و یک کپسول مناسب است. کپسول به سرعت حفره جراحی را میپوشاند و یک سطح صاف و قوی بین پروتز سینه و بافتهای نرم قفسه سینه فراهم میکند. با تقویت حفره، کپسول به حفظ جایگذاری بهینه پروتز سینه کمک میکند.
کپسول از پروتز سینه محافظت میکند.
کپسول نه تنها به حفظ موقعیت پروتز سینه کمک میکند، بلکه از پروتز نیز محافظت میکند. فضای داخلی کپسول صاف است و امکان حرکت تقریباً بدون اصطکاک را در مرزهای خود فراهم میکند. لایههای بیرونی کپسول گردش خون عروقی بهبود یافتهای را فراهم میکنند و به محافظت از پروتز سینه در برابر عفونت کمک میکنند.
وقتی کپسولهای خوب بد میشوند.
پس چه چیزی میتواند در مورد کپسولهای پروتز سینه اشتباه باشد؟ کپسول ایدهآل به اندازهای محکم است که موقعیت صحیح پروتز سینه را حفظ کند، اما به اندازهای نرم است که احساس نشود. مشکلات در حالتهای افراطی رخ میدهند، بنابراین مانند گلدیلاکس کپسول باید درست باشد، نه خیلی سفت و نه خیلی نرم.
خیلی نرم
وقتی کپسول پروتز سینه خیلی نرم باشد، حمایت کافی برای پروتز فراهم نمیکند. جاذبه پروتزها را هنگام ایستادن به سمت پایین یا هنگام دراز کشیدن به سمت پهلو میکشد. هرچه پروتزهای سینه بزرگتر باشند، نیروی بیشتری وارد میشود. خوابیدن روی شکم نیز پروتزها را از هم دور میکند. یک کپسول سالم میتواند در برابر تمایل به سمت بدشکلی پروتز سینه مقاومت کند، اما یک سوتین خوب نیز کمک میکند.
درمان بدشکلی پروتز میتواند شامل کپسولورافی، برای سفت کردن کپسول، و بستن مناطقی که پروتز نباید به آنجا برود، باشد. اگر یک پروتز سینه بیش از حد بزرگ مشکل را تشدید میکند، یک پروتز کوچکتر میتواند به کاهش عود کمک کند. استفاده از ماتریکس درمی بدون سلول (ADM) نیز به عنوان راهی برای پوشاندن، تقویت و ضخیم کردن کپسول محبوبیت بیشتری پیدا کرده است.
خیلی سفت
وقتی کپسول پروتز سینه خیلی سفت باشد، میتواند پروتزها را فشرده کند و باعث انقباض کپسولی شود. انقباض کپسولی همچنین میتواند منجر به بدشکلی پروتز سینه شود. اگر کپسول فقط در یک طرف سفت باشد، پروتز سینه را به سمت طرف نرم فشار میدهد. اگر کپسول کاملاً سفت باشد، میتواند باعث شود پروتز سفت به نظر برسد.
درمان انقباض کپسولی شامل کپسولکتومی، برداشتن کپسول ضخیم شده، و کپسولوتومی، برش کپسول برای اجازه دادن به انبساط آن است. هر دو این تکنیکها در اتاق عمل انجام میشوند. یک تکنیک قدیمیتر و غیرجراحی به نام کپسولوتومی بسته، راهی برای شکافتن کپسول بدون جراحی با فشردهسازی اجباری پروتز بود. این روش تا حد زیادی کنار گذاشته شده است زیرا نتایج کمتری قابل پیشبینی دارد، ممکن است منجر به خونریزی کنترل نشده یا پارگی پروتز شود و بیشتر ضمانتنامههای پروتز سینه را نقض میکند.
درست و مناسب
رایجترین انواع کپسولها، درجه I و سپس درجه II هستند. کپسولهای درجه I نرم هستند و از بیرون قابل تشخیص نیستند، کپسولهای درجه II سفتتر به نظر میرسند، اما به اندازهای سفت نیستند که تغییرات بصری ایجاد کنند. هر دو معمولاً حمایت کافی را فراهم میکنند تا سینه به طور طبیعی و ایمن روی قفسه سینه پیر شود. اگر به بزرگ کردن سینه فکر میکنید، یا پروتز سینه دارید و به جراحی بازبینی پروتز سینه فکر میکنید، با من تماس بگیرید با شماره (۹۲۵) ۹۴۳-۶۳۵۳ یا با استفاده از فرم تماس در ستون سمت چپ با دفتر جراحی پلاستیک والنات کریک من تماس بگیرید.
پست قبلی پست بعدی