پروتز سینه همچنان رایج‌ترین عمل جراحی پلاستیک زیبایی در ایالات متحده است. در نشست اخیر انجمن جراحان پلاستیک زیبایی آمریکا (ASAPS) در واشنگتن دی‌سی، پروتزهای سینه و جراحی بازبینی پروتز سینه از موضوعات داغ بودند.
من این فرصت را داشتم که به صورت رسمی و غیررسمی با سایر متخصصان بازبینی پروتز سینه تبادل نظر کنم. جلسات ملی مکان بسیار خوبی برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات هستند. دوره‌های آموزشی مفیدند، اما مکالمات غیررسمی با سایر جراحان پلاستیک دارای بورد تخصصی که با فرصت‌ها و چالش‌های مشابه من روبرو هستند، می‌تواند به همان اندازه روشنگر باشد.
چه چیز جدیدی در جراحی بازبینی پروتز سینه وجود دارد؟
حفره‌های نئوساب‌پکتورال
قرارگیری نامناسب پروتز شامل پروتزهای سینه‌ای است که:
- بیش از حد به مرکز نزدیک هستند (سیمماستیا یا شکل نان)
- بیش از حد پایین هستند (افتادگی)
- بیش از حد از هم فاصله دارند (به سمت زیر بغل متمایل می‌شوند)
- یا بیش از حد بالا هستند
همه این موارد با اصلاح یا تغییر حفره‌ای که پروتز در آن قرار می‌گیرد، برطرف می‌شوند.
برای سیمماستیا، مشکل این است که پروتزها بیش از حد به هم نزدیک هستند، به طوری که پوست بین آنها برجسته می‌شود. درمان سنتی بستن مرکزی حفره برای بازگرداندن خط سینه بوده است. اگر پروتز بالای عضله باشد، می‌توان آنها را به حفره‌های جدید زیر عضله منتقل کرد. این کار امکان ایجاد دو حفره جدید را فراهم می‌کند که در مرکز به اندازه کافی از هم جدا شده‌اند تا تعریف بین دو سینه حفظ شود.
هنگامی که پروتزها زیر عضله هستند، می‌توان آنها را به جلوی عضله منتقل کرد. انتقال پروتزها به موقعیت زیر غده‌ای (جلوی عضله) معایبی دارد. اینجاست که حفره‌های نئوساب‌پکتورال می‌توانند کمک کنند. این نام به معنای واقعی کلمه “حفره جدید زیر عضله سینه‌ای” است. با کار در خارج از کپسول حفره قدیمی، می‌توان فضای جدیدی برای پروتز ایجاد کرد. این روش می‌تواند برای اصلاح سیمماستیا و سایر مشکلات مربوط به قرارگیری نامناسب پروتز استفاده شود.
ماتریکس درمال بدون سلول (ADM)
ماتریکس درمال بدون سلول، درمی است که برای حذف تمام سلول‌های زنده تحت درمان قرار گرفته و یک ماتریکس کلاژنی باقی می‌گذارد که می‌تواند به صورت غیررسمی به عنوان یک پچ داخلی برای کمک به پوشاندن پروتزهای سینه استفاده شود. می‌توان از آن برای کمک به پنهان کردن چین‌خوردگی و حمایت از پروتز جابجا شده استفاده کرد. هم پوست انسان و هم پوست خوک در ساخت آن به کار می‌روند، و در دسترس بودن آن در بازار یک مزیت بزرگ است زمانی که بافت طبیعی کمیاب است. نام‌های تجاری عبارتند از:
- آلودرم (لایفسل/اسیلیتی – مشتق شده از انسان)
- استراتیس (لایفسل/اسیلیتی – مشتق شده از خوک)
- فلکس اچ‌دی (اتیکون – مشتق شده از انسان)
نقطه ضعف – بسیار گران است. یک ورق ACD بیشتر از یک پروتز سینه هزینه دارد. بنابراین وقتی بافت‌های محلی در دسترس باشند، می‌تواند هزاران دلار برای شما صرفه‌جویی کند.
پیوند چربی و پیوند سلول‌های بنیادی به سینه
موارد جالبی از استفاده از چربی (که حاوی تعداد زیادی سلول بنیادی است) به عنوان یک حجم‌دهنده برای سینه ارائه شد. برخی از تکنیک‌ها شامل انبساط سینه با ساکشن برای یک ماه یا بیشتر قبل از پیوند است تا اندازه و عروق بستر گیرنده را افزایش دهد. این روش کاملاً جدید و پیشرفته است و نتایج بلندمدت آن نامعلوم است.
سینه عمدتاً از چربی تشکیل شده است، و اصل جایگزینی مشابه با مشابه، اصل خوبی است. با این حال، اگر بخشی از پیوند نگیرد – می‌میرد، و چربی مرده می‌تواند منجر به توده‌ها، نقاط سفت، عفونت و کلسیفیکاسیون شود. مشکلات مربوط به توده‌ها، نقاط سفت و عفونت کاملاً واضح هستند، پس مشکل کلسیفیکاسیون چیست؟ کلسیفیکاسیون‌ها همان چیزی هستند که ما در ماموگرافی به دنبال آن می‌گردیم تا به شناسایی سرطان سینه کمک کنیم. آنها به صورت نقاط سفید روشن در بافت نسبتاً تیره سینه برجسته می‌شوند و شناسایی سرطان سینه را بسیار آسان‌تر می‌کنند. اگر سینه‌ای از قبل پر از کلسیفیکاسیون باشد، شناسایی سرطان سینه می‌تواند بسیار دشوار باشد. یا باید تمام کلسیفیکاسیون‌ها برداشته شوند (که سینه را کوچک‌تر می‌کند) یا خطر تشخیص زودهنگام سرطان سینه را به جان خرید. پیامدهای افزایش تعداد سلول‌های بنیادی (سلول‌هایی که می‌توانند به هر چیزی تبدیل شوند) در سینه نیز نامعلوم است.
در حال حاضر، تحقیقات در این زمینه تنها باید در مطالعات با کنترل دقیق انجام شود. مشکلاتی که هنوز باید برطرف شوند شامل حجم ناکافی، گرفتن غیرقابل پیش‌بینی، تداخل با ماموگرافی، و نتایج بلندمدت است. به یاد داشته باشید، قبل از پروتزهای سینه، نه چندان دور، سیلیکون آزاد به داخل سینه‌ها تزریق می‌شد تا اندازه آنها افزایش یابد. در ابتدا، این روش کار می‌کرد و بسیار طبیعی به نظر می‌رسید. اما در بلندمدت، سینه سفت، توده‌ای و دردناک شد. ممکن است این نتیجه در مورد پیوند چربی صدق نکند، اما پیگیری بلندمدت هنوز در دسترس نیست، و فرض اینکه همه چیز خوب خواهد بود، ساده‌لوحانه است.
پروتزهای گامی بِر (پروتزهای خرسی ژله‌ای)
هنوز در انتظار تأیید FDA.
شایعه شده بود که آخرین تأخیر به این دلیل است که FDA منتظر بود تا ببیند مطالعات پیگیری پروتز سینه فعلی در حال پیشرفت هستند. من یک محقق برای هر دو شرکت Allergan و Mentor هستم، و هر یک از آنها مطالعات پیگیری پروتز سینه سالین و پروتز سینه سیلیکونی خود را تکمیل کرده‌اند. تنها چیزی که باقی مانده، جمع‌آوری داده‌های ۱۰ ساله است.
آیا ۱۰ سال دیگر طول می‌کشد تا پروتزهای گامی بِر تأیید FDA را دریافت کنند؟ ۱۴ سال طول کشید تا پروتزهای سیلیکونی فعلی مجدداً تأیید شوند.
ویرایش: در زمان انتشار اولیه، پروتزهای گامی بِر هنوز در انتظار تأیید FDA بودند. اما اکنون آنها در ایالات متحده در دسترس هستند.
اِمِند
اِمِند که در ابتدا برای جلوگیری از تهوع و استفراغ مرتبط با شیمی‌درمانی (CINV) به بازار عرضه شد، به منظور پیشگیری از تهوع و استفراغ است تا درمان آن پس از وقوع.
اِمِند برای مؤثر بودن باید قبل از تهوع و استفراغ پس از عمل (PONV) تجویز شود. در حال حاضر این یک استفاده خارج از برچسب است و تاکنون فقط به ندرت امتحان شده است. زوفران، داروی دیگری که در حال حاضر به طور گسترده‌ای استفاده می‌شود، ۲۰ سال پیش همین مسیر را آغاز کرد.
عوامل خطر برای PONV:
- جنسیت زن
- سن پایین
- غیرسیگاری
- بیماری حرکت
از آنجایی که بیشتر بیماران پروتز سینه من چندین مورد از این عوامل خطر را دارند، همگی به صورت پیشگیرانه، اغلب با چندین دارو، درمان می‌شوند. اگر یک دارو بتواند تمام PONV را پیشگیری کند، درمان را ساده‌تر خواهد کرد. امیدوارم…
پست قبلی پست بعدی
