قبل از اینکه به جزئیات نحوه ارزیابی جای زخم بپردازم، مایلم یک مثال سریع از اصلاح جای زخم ارائه دهم. جای زخم‌هایی که برای اصلاح مراجعه می‌کنند، به دو دسته تقسیم می‌شوند: کلوئید و اسکار هیپرتروفیک.
جای زخم‌های کلوئیدی جای زخم‌هایی هستند که بزرگتر از ناحیه آسیب‌دیده رشد می‌کنند. آنها معمولاً برجسته و اغلب خارش‌دار هستند. آنها غالباً با گذشت زمان به رشد خود ادامه می‌دهند و در سطح سلولی با اسکار هیپرتروفیک متفاوت هستند.
جای زخم‌های هیپرتروفیک جای زخم‌های پهن یا برجسته‌ای هستند که الگوی آسیب اولیه را حفظ می‌کنند. آنها ممکن است گسترده باشند و رنگ آنها می‌تواند از سفید تا قرمز یا بنفش متغیر باشد. اغلب پس از یک سال، تغییر آنها متوقف می‌شود.
جای زخم در تصویر ناشی از یک سوراخ‌کاری تمیز و منفرد در قسمت بالای گوش است. در پاسخ به یک آسیب کوچک، یک جای زخم نسبتاً بزرگ، برجسته، خارش‌دار و قرمز/بنفش تشکیل شده است. این جای زخم بزرگتر از سوراخ‌کاری اولیه است، بنابراین از نظر بالینی با یک کلوئید سازگار است.
|
جای زخم کلوئید در ساعت ۱ روی هلیکس گوش. |
کلوئید گوش – نمای از پشت. |
این جای زخم کلوئیدی با تزریق استروئید دپو، همراه با برداشتن مستقیم و ترمیم درمان شد. این ممکن است ساده به نظر برسد، اما توجه داشته باشید که برداشتن این کلوئید باعث آسیبی می‌شود که صدها برابر بزرگتر از سوراخ کوچک سوزنی است که کلوئید را آغاز کرده است. در این مورد، نتیجه‌ای عالی به دست آمد، اما همیشه اینطور نیست.
|
نمای جانبی گوش پس از برداشتن کلوئید. |
اصلاح جای زخم کلوئید – بدون عود. |
کلوئید برداشته شد، پایه آن صاف و هموار و بدون خارش باقی مانده است، و از همه مهم‌تر، هیچ عودی وجود نداشته است. کلوئیدها به دلیل نرخ بالای عودشان، از جمله چالش‌برانگیزترین جای زخم‌ها برای اصلاح هستند.
دفعه بعد، جزئیات نحوه ارزیابی جای زخم، تا بتوان درمان صحیح را آغاز کرد.
پست قبلی پست بعدی